Historia

Pierwsze wzmianki o Krobi znajdują się w bulli papieża Innocentego II z 07.02.1136 r., gdzie napisano, że z dochodów książęcych na terenie Czestramiu pod Krobią arcybiskupstwo ma prawo pobierać dziesięcinę od zebranego zboża itp.

W 1285 r książę poznański Przemysł II aktem nadania przekazał Krobię i okoliczne wsie biskupom poznańskim po wsze czasy, z prawem lokacji.

Akt nadania

Przeto My Przemysł, drugi tego imienia, książę Wielkopolski, poznański, kaliski, pomorski oznajmiamy wszystkim ludziom obecnym i przyszłym pokoleniom, którzy ten dokument czytać będą, że zważywszy na wszystkie zasługi czcigodnego Jana Nałęcza na Ostrorogu, na ten czas biskupa poznańskiego, nadajemy Jemu i kościołowi Rzymskiemu po wieczne czasy gród nasz po kasztelanie mniejszym krobskim z polami i niwami, lasami i wodami do niego przyległymi, które on i jego następcy używać będą po wsze czasy.

Kościół św. Idziego

Romański kościół cmentarny św. Idziego, powstały na początku XII stulecia, należy do jednych z najstarszych zabytków sakralnych Wielkopolski. Nie znamy dokładnej daty budowy, bowiem większość dokumentów z tamtych czasów spłonęła podczas pożaru miasta w XVIII wieku.

Wokół kościoła św. Idziego w Krobi od wieków krążyła legenda, jakoby w jego miejscu było siedlisko pustelnika. Cieszył się on wielkim uznaniem wśród okolicznej ludności zamieszkującej ówczesną puszczę, więc po jego śmierci, to właśnie miejsce wskazano na budowę jednego z pierwszych w Wielkopolsce kościołów.

Fundacja kościoła przypisywana Władysławowi Hermanowi, łączona jest także z Piotrem Włostowicem. Kościół jest orientowany, posiada mury z ciosanego kamienia polnego, na narożach i przy portalach posiada okładziny piaskowcowe. Absyda jest ceglana z domieszką kamieni polnych. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej z 1669 roku.

Odnawiany w 1440 r. przez biskupa poznańskiego Andrzeja z Bnina, restaurowany i przebudowywany był również w 1605 r. (portal i szczyt elewacji zach.), 1802 r. (naprawa murów i nowy strop) oraz 1925/29 r. (elewacje, stropy).

Przez długi czas krobski kościół św. Idziego był kościołem parafialnym, to swoją rangę utracił z chwilą konsekrowania kościoła pw. św. Mikołaja.

Dziś kościółek otacza cmentarz a on sam obecnie pełni funkcję kaplicy cmentarnej.

Kościół parafialny św. Mikołaja w Krobi

Na podmokłym terenie w Krobi w 1350 roku ufundowano drewniany kościół pod wezwaniem św. Mikołaja.

W latach 1438–1479 Andrzej z Bnina, biskup poznański, zbudował nowy, murowany kościół.

W 1641 kościół rozbudowano. Dobudowano nawę i wieżę po zachodniej stronie. Wieża ta runęła 14 lat później uszkadzając poważnie dach kościoła.

Remont przeprowadzał ks. Mateusz Ogrodnicz. Po remoncie wieżę postawiono po wschodniej stronie kościoła.

W 1757 r. w czasie pożaru miasta kościół uległ znacznemu zniszczeniu.

Z inicjatywy bpa poznańskiego Teodora Czartoryskiego, kościół odbudowywano przez 10 lat. W 1767 roku bp Czartoryski konsekrował go.
Przeniesiono wówczas prezbiterium do części zachodniej na miejsce wieży, którą wzniesiono przy szczycie wschodnim.

Na początku XIX wieku dobudowano boczne nawy.

W latach 1951 – 1956 kościół otrzymał nowy wystrój wnętrza – ściany głównej nawy pokryto stiukiem, sklepienie ozdobiono polichromiami art. Józefa i Łucji Oźminów (sceny tajemnic bolesnych), na ścianach głównej nawy umieszczono płaskorzeźby (sceny tajemnic radosnych i chwalebnych), art. Jana Żoka. Nad łukiem tęczowym znajduje się płaskorzeźba św. Mikołaja, dłuta Marcina Rożka. Zbudowano główny ołtarz, w którym umieszczono figurę Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny oraz figury świętych polskich. Częściowo ozdobiono sztukaterią łuki między nawami.

W nocy z 7 na 8 maja 1968 roku wieża runęła po raz kolejny. Starania o zezwolenie na odbudowę trwały ponad 10 lat. Do odbudowy wg projektu inż. arch. Aleksander Holasa przystąpiono w roku 1981 a zakończono ją w roku 1985. Nową wieżę poświęcił 14 lutego 1986 roku ks. Arcybiskup Jerzy Stroba.

W 2000 roku ks. Kanonik Jan Grzemski dokonał wymiany dotychczasowego drewnianego ołtarza i ambonki na marmurowe, powstał także pulpit i wymieniona została posadzka na marmurową w głównej nawie kościoła.

Pałac Arcybiskupów Poznańskich

Dawny pałac arcybiskupi usytuowany jest w rozległym parku na południe od kościoła św. Mikołaja. Wybudowany w 1898 r. został w 1937 r. przeznaczony na Dom Rekolekcyjny przez kardynała Hlonda. Obecnie znajdują się w nim salki duszpasterskie, Caritas, mieszkania dla wikariuszy oraz biuro parafialne.