Dekret powizytacyjny

BISKUP ZDZISŁAW FORTUNIAK

Poznań, dnia 27 lutego 2025 roku
N. 948/2025

Przewielebny
Ksiądz dziekan kanonik mgr Sławomir Grośty
KROBIA

DEKRET POWIZYTACYJNY

Z mandatu Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego Dr. Stanisława Gądeckiego, stosownie do kanonu 396 par. 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, przeprowadziłem w dniach 23 i 25 lutego 2025 roku wizytację kanoniczną w parafii pod wezwaniem Świętego Mikołaja w Krobi, w dekanacie krobskim.
Parafia należy do najstarszych w Archidiecezji – przyjmuje się, że powstała już w XI wieku, a od pierwszej połowy XIII wieku Krobia była własnością biskupów poznańskich. Na przestrzeni swej długiej historii przeżywała różne wydarzenia i przemiany, ale te, jakie dziś zachodzą, należą z pewnością do najbardziej zasadniczych. W ostatnich bowiem dziesiątkach lat następują w Polsce historyczne zmiany społeczno-ekonomiczne, w łączności z którymi zmienia się myślenie ludzi, co pociąga za sobą zmiany także w postawach religijnych. Uwidacznia się to zarówno w podejściu do praktyk religijnych jak i w dziedzinie życia moralnego, szczególne w spojrzeniu na małżeństwo i rodzinę. „Istnieje skłonność – mówi Ojciec Święty Franciszek, by widzieć małżeństwo, jako czystą formę uczuciowej gratyfikacji, którą można ustanowić w jakikolwiek sposób oraz zmienić zależnie od wrażliwości każdego” (Adhortacja Apostolska Ogłoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie, 66). Ponieważ zaś – jak mówił św. Jan Paweł II – przyszłość człowieka idzie przez rodzinę, kwestię tę polecam refleksji zarówno kapłanów jak i parafian, zwłaszcza tych, którzy odnajdują swoje miejsce we wspólnocie Kościoła i rozumieją powagę sytuacji. Wszyscy bowiem jesteśmy wezwani do ofiarowania innym wyraźnego świadectwa o zbawczej miłości Pana Boga, który niezależnie od naszych niedoskonałości ofiaruje nam swoją bliskość, swoje Słowo, swoją moc i nadaje sens naszemu życiu (por. EG 121). Zastanawiając się nad tą sprawą i obmyślając stosowne działania duszpasterskie proszę szczególną uwagę zwrócić na mężczyzn: na młodzież męską, mężów i ojców, gdyż można odnieść wrażenie, że nawet w rolniczym środowisku mającym za sobą biskupiańską tradycję, jakby najważniejszą sprawą stał się dochód i zamożność, i on wypełniał całe myślenie, nawet z krzywdą dla samej rodziny, a przede wszystkim dla dzieci. Wspólnota parafialna w Krobi ma swoją tradycję także i pod tym względem i jest do czego nawiązywać. Trzeba jednak gorliwie pracować, by nie tylko nie stracić tego, co jest dziedzictwem parafii, ale by wypełnić owocnie zadania, jakie współczesność stawia przed Kościołem w Polsce. Z całą pewnością trzeba jeszcze większą uwagę poświęcić ewangelizowaniu, ponieważ w niejednym wypadku ludzie nie rozumieją, dlaczego sakramenty święte, na czele z Eucharystią, są tak ważne w życiu chrześcijańskim. Nawet wtedy, gdy z różnych motywów zabiegają o nie dla swych dzieci, trudno im zrozumieć dlaczego stawia się im, rodzicom, określone wymagania.
Z tymi myślami, dziękując Bogu za wszelkie dobro, jakie dokonało się i wciąż się realizuje w parafii, mając na uwadze jej aktualną sytuację oraz najbliższą przyszłość, przekazuję poniższe szczegółowe wskazania powizytacyjne.

WSKAZANIA DUSZPASTERSKIE

1. Z uznaniem należy odnotować troskę o liturgię, czego wyrazem jest między innymi grupa osób dorosłych pełniących funkcję lektorów i psałterzystów. Sytuacja, jaka powstała w związku z epidemią COVID – 19 wpłynęła negatywnie na uczestnictwo wiernych w niedzielnej Eucharystii można nawet powiedzieć, że stała się egzaminem, który – jak się okazuje – nie wszyscy zdali pozytywnie. Widać wyraźną potrzebę gorliwej pracy w tej dziedzinie, szczególnie w odniesieniu do młodego pokolenia, zarówno młodzieży jak i dzieci, a także w stosunku do mężczyzn. Od tego zależeć będzie w dużej mierze najbliższa przyszłość parafii.
2. W związku z potrzebnymi działaniami duszpasterskimi związanymi z pogłębieniem i ożywieniem życia eucharystycznego, nadal dużo uwagi poświęcać należy służbie liturgicznej, zapewniając jej odpowiednią formację. Rodziców proszę, by chętnie w tej materii współpracowali z kapłanem. Spotyka się w Archidiecezji parafie, w których osobną grupę duszpasterską stanowią mężczyźni, którzy w przeszłości byli ministrantami. Jest to inicjatywa duszpasterska, która zasługuje na uwagę.
3. W parafii jest kilku mężczyzn – nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, którzy w niedzielę i święta mogą zanosić Komunię świętą osobom chorym i starszym w domach, a także wspierać kapłana w rozdawaniu Komunii świętej w kościele. Parafian proszę, by byli otwarci na ich posługę i w jeszcze większej liczbie korzystali z możliwości przyjmowania w domach Komunii świętej
4. W parafii w dni powszednie, od poniedziałku do piątku, trwa całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Ta cenna inicjatywa niech się rozwija przyjmując także wspólnotowe ramy organizacyjne.
5. Na uwagę zasługuje istniejąca w parafii grupa osób adorujących Najświętszy Sakrament przy pozostaniu w domach. Jest to piękna inicjatywa adresowana zwłaszcza dla osób mieszkających w oddaleniu od kościoła parafialnego i tych, którym ze względu np. na stan zdrowia, trudno przybywać na adorację do kościoła. Taka forma daje też możliwość adorowania Pana Jezusa nawet w godzinach, w których kościoły są zamknięte.
6. Jeżeli dobrze pamiętam, to w parafii jest jedna osoba przygotowana do katechizowania dorosłych. Ponieważ nowa rzeczywistość wskazuje z jeszcze większą mocą na potrzebę takiej pracy, w realizacji tego zadania, obok kapłanów, powinny uczestniczyć także osoby świeckie, przygotowane do tego przez uczestnictwo w zajęciach funkcjonującej od dłuższego czasu w Archidiecezji Szkole Katechistów. Mam nadzieję, że znajdą się w parafii kandydaci do tej pięknej pracy.
7. Jedną z form katechizowania dorosłych, przy udziale wspomnianych katechistów, są spotkania z rodzicami przed udzieleniem sakramentów świętych ich dzieciom, a więc przed Chrztem świętym, przed Pierwszą Komunią świętą oraz przed Bierzmowaniem. W parafii krobskiej zachęca się rodziców, by w takim przygotowaniu uczestniczyli już przed przyjściem na świat dziecka. Jest to inicjatywa bardzo słuszna między innymi ze względu na sytuację młodych małżeństw. Wiele z nich zamieszkuje bez rodziców- dziadków i stąd po urodzeniu dziecka trudno noworodkowi zapewnić potrzebną opiekę, by móc uczestniczyć w spotkaniach. Pragnę ponadto przypomnieć, że zgodnie z postanowieniem Księdza
   Arcybiskupa Metropolity obecnie należy wprowadzić trzy katechezy dla rodziców przed Chrztem dziecka. Rodziców proszę, by widzieli w tym nie dodatkowy ciężar, ale ofiarowaną im przez Kościół pomoc zarówno dla pogłębienia ich życia religijnego jak również pomoc w należytym wypełnieniu spoczywających na nich obowiązków. Proszę też, by nikt nie szukał innej parafii, w której znajdzie może mniejsze wymagania. Szczególną uwagę należy poświęcać tym osobom, które proszą o chrzest dla swych dzieci, a same nie mają uporządkowanego po katolicku życia osobistego. Osoby te wymagają specjalnej troski duszpasterskiej. Dla rodziców pozostałych dzieci i młodzieży, to znaczy tych, którzy nie przygotowują się do sakramentów świętych, należy również urządzać w parafii spotkania przynajmniej dwa razy w roku. Zdaję sobie sprawę, iż pewna część rodziców może uważać, że jest pochłonięta pracą, mimo to nie należy się zniechęcać – wymaga tego dobro dzieci, jak i samych
   rodziców. Rodziców proszę, by mimo obowiązków związanych z pracą zawodową, korzystali z możliwości pogłębienia rozumienia wiary i życia chrześcijańskiego, jakie stwarza dla nich parafia. W tym miejscu należy z uznaniem wspomnieć śp. Księdza prałata Albina Jakubczaka, który rozumiał, że w rozległej parafii krobskiej nie da się wszystkiego skoncentrować przy samym kościele parafialnym. Niewątpliwie, w tamtym czasie wymagała tego katecheza wyrzucona ze szkoły, ale ze względu na dzieci i młodzież, lecz także ze względu na katechizowanie dorosłych, z udziałem zarówno księży, jak i wspomnianych katechistów świeckich woluntariuszy, warto o tym pomyśleć i dziś.
8. Przygotowanie młodzieży do Bierzmowania prowadzić należy zgodnie z nowymi ustaleniami podjętymi w związku ze zmianami w organizacji szkolnictwa. Rodziców proszę, by wspierali w tym kapłanów i współpracujące z nimi osoby (animatorów), z myślą o dobru swoich cór i synów. Sposób zorganizowania przygotowania do Bierzmowania może być modelem dla organizacji katechezy dorosłych, przy uwzględnieniu jeszcze różnych miejsc jej prowadzenia.
9. Zorganizować należy, przy współpracy z rodzicami, wspólnotę duszpasterską dzieci, np. w oparciu o program Eucharystycznego Ruchu Młodych. Sprawę tę polecam szczególnej uwadze pań katechetek.
10. Zgodnie ze wskazaniami Synodu Archidiecezji Poznańskiej powołać należy parafialną radę młodzieżową, której zadaniem będzie między innymi szukanie sposobów dotarcia do młodzieży obojętniejącej religijnie. Do rady należy powołać zarówno przedstawicieli rozbudowującej się Krobi, jak i osoby z wiosek, zwłaszcza bardziej oddalonych od centrum parafialnego.
11. Nadal rozwijać należy piękną pracę Parafialnego Zespołu Caritas, który troszczy się o duchowe jak i materialne potrzeby parafian, co jest jednym z istotnych zadań parafii. By podołać właściwym sobie zadaniom Zespół musi być odpowiednio liczny najstosowniej będzie, jeżeli każda z wiosek należących do parafii będzie miała swego przedstawiciela w Zespole.
12. Ponieważ nie ma życia chrześcijańskiego bez modlitwy, dlatego należy rozwijać służący tej sprawie i mający długą tradycję Żywy Różaniec. Ufam, że służyć też temu będzie przeprowadzana aktualnie reorganizacja.
13. Powołać należy do istnienia Koło Przyjaciół Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. Pomocą w tym mogą usłużyć moderatorzy naszego Seminarium.
14. Pamiętając, że przyszłość należy do parafii, która staje się coraz bardziej wspólnotą wspólnot, rozwijać także inne grupy duszpasterskie, w tym Krąg Biblijny, który skupi osoby rozumiejące potrzebę pogłębienia wiary.
15. W rozeznawaniu problemów parafialnych a także w koordynowaniu działań różnych wspólnot w parafii winna pomagać Parafialna Rada Duszpasterska. Ona też niech ma na uwadze zadania wskazywane przez Archidiecezjalny Program Duszpasterski. Przedmiotem specjalnej refleksji niech stanie się szukanie form duszpasterstwa mężczyzn.
16. W sprawach remontowych i inwestycyjnych niech wspiera Księdza Proboszcza Parafialna Rada Ekonomiczna – tym bardziej, że prowadzonych prac jest wiele, a zamierzenia na przyszłość też są niemałe.

WSKAZANIA MATERIALNO-ADMINISTRACYJNE

W ciągu niespełna ośmiu lat pasterzowania w Krobi księdza kanonika Sławomira Grośtego zrealizowano w parafii wiele prac remontowych. Parafianie odnoszą się do tego z uznaniem i swego proboszcza wspierają w trosce o mienie parafialne.
Na podjęcie czekają następujące prace:

W kościele parafialnym:

• dokończenie budowy organów,
• odnowienie polichromii,
• wymiana stojącego przy kościele krzyża misyjnego.

Przy historycznym kościele św. Idziego:

• prace przy elewacji zewnętrznej,
• wykonanie obejścia kościoła,
• należy zastanowić się na sposobem użytkowania świątyni.

Kościół Świętego Ducha:

• remontu wymaga dach oraz kopuła,
• na odnowienie czeka wnętrze kościoła,
• także tu trzeba zastanowić się nad sposobem korzystania ze świątyni.

Kaplica w Sikorzynie – położenie płytek w zakrystii.

Kaplica – salka w Sułkowicach – wykorzystać ją dla celów duszpasterskich.

Probostwo – wymiana pokrycia dachowego.

Cmentarz ,,duży” – dokończyć urządzanie alejek cmentarnych.

Dawny pałac biskupi:

• wyremontować schody wejściowe,
• troszczyć się o otoczenie parkowe.

Na koniec przekazuje serdeczne podziękowanie Księdza Kanonikowi Proboszczowi za jego gorliwą pracę w parafii i w dekanacie.

Słowa podziękowania kieruje także pod adresem Księdza Wikariusza Jakuba Pawłota oraz Księdza Kanonika Wiesława Wittiga i Ojca Antoniego Walisko OMI, wyrażając wdzięczność za ofiarną posługę w parafii.
Z całego serca dziękuję wszystkim osobom, które w jakikolwiek sposób angażują się we wspólnocie parafialnej.
Wszystkim parafianom życzę, by mieli radość z faktu wybrania ich przez Pana Jezusa i przynależenia do grona Jego wyznawców. Niech umieją dziękować Bogu, za to, że po życiowych drogach mogą iść we wspólnocie Kościoła, którego cząstką jest parafia. Niech więc parafia będzie im bardzo bliska i niech odnajdują w niej swoje miejsce, pokazując tym samym, iż nie mają racji ci, którzy uważają, że w obecnych czasach nie da się już nic
zmienić na lepsze.

Szczególnie na te właśnie zadania z serca błogosławię.

Biskup Zdzisław Fortuniak